I WYPRAWA NAUKOWA POLSKIEGO STOWARZYSZENIA GÓRNICTWA SOLNEGO: MORZE MARTWE 2006
Celem Naukowej Wyprawy Polskiego Stowarzyszenia Górnictwa Solnego (27.05-4.06.2006; 14 osób) był rejon Morza Martwego w Izraelu, gdzie uczestnicy wyprawy badali: (a) warunki i formy współczesnej akumulacji soli,
(b) metody jej przemysłowego pozyskiwania w toku naturalnej ewaporacji oraz
(c) zapoznali się z wykształceniem i stylem budowy odsłoniętych partii wysadu solnego.
Sodoma i jego czapy. Podczas badań nad Morzem Martwym przeprowadzono obserwacje geologii i wykształcenia osadów wzdłuż zachodniego brzegu zbiornika. Zaobserwowano również formy krasu solnego (zapadliska suberozyjne). Dodatkowym sukcesem wyprawy było zbadanie unikalnych, „konkrecyjnych” form akumulacji soli, dla których przedstawiono sugestie odnośnie mechanizmu powstawania.
W ramach działalności statutowej Polskiego Stowarzyszenia Górnictwa Solnego została zorganizowana wyprawa naukowo-poznawcza w rejon Morza Martwego, w terminie 27.05 – 04.06. 2006 r. Uczestnikami wyprawy byli członkowie Stowarzyszenia reprezentujący ośrodki naukowe(AGH – Kraków, Uniwersytet Wrocławski, PIG Warszawa), badawczo-naukowe (OBRGSChem „Chemkop” Kraków) oraz zakłady górnicze (KS „Kłodawa”, KGHM Metraco) i instytucje państwowe (Ministerstwo Gospodarki, Agencja Rozwoju Przemysłu) związane z górnictwem solnym.
Celem wyprawy było:
-zapoznanie się z przemysłowym pozyskiwaniem soli w procesie naturalnej ewaporacji,
-pobranie próbek solanek i sedymentów do badań i dydaktyki,
-bezpośrednie obserwacje wykształcenia napowierzchniowych, stropowych partii wysadu solnego i jego czapy (wysad Sodoma).
Program turystyczny przewidywał:
Bazę wyprawy założono w miejscowości Taba (Egipt) koło portu Elijat w Zatoce Akaba nad Morzem Czerwonym, skąd organizowano wycieczki fakultatywne nad Morze Martwe (Izrael) i do Egiptu.
Podczas prac badawczych nad M. Martwym przeprowadzono wstępne obserwacje geologiczne połączone z opróbowaniem sedymentów i solanek na zachodnim brzegu zbiornika. Do badań dotyczących morfologii, tektoniki, stratygrafii i mineralogii osadów solnych wytypowano 3 stanowiska: Har Sedom na południu oraz Newe Zohar i En Gedi w części środkowej wybrzeża. Wstępne wyniki obserwacji i badań przedstawiono w sprawozdaniu zamieszczonym w Przeglądzie Solnym 2007.